dinsdag 17 september 2013

Dag 61-62 : Pavia - Calendasco

Dag 61 - 62 Pavia - Calendasco
Stop : Santa Christina

Op dag 61 ging ik terug mijn eigen weg. Ik nam afscheid van de drie anderen  (Mario, Bernard, en Gaby) na onze eerste stop van de dag waar we samen nog een drankje nuttigden.
In Frankrijk waar het kon was het drankje van de voormiddagse stop een Schweppes Agrum. In Italie was dit echter niet verkrijgbaar en vond ik mijn lessen van de dorst niet alleen in het water van mijn drinkbus maar ook in una acqua tonica.

Het landschap waarin ik wandelde was niet bepaald mooi te noemen. Nog steeds in de vlakte van de Po, weliswaar met minder rijstvelden, begon ik het allemaal een beetje eentonig te vinden. In de wetenschap dat vijf stapdagen me nog scheidden van de Apenijnen was het toch de boodschap om me mentaal niet te laten leiden door deze eentoningheid.

Bij aankomst in Santa Christina werd ik vriendelijk ontvangen in het plaatselijke oratorium. Er was slechts 1 bed beschikbaar voor een pelgrim, dus het was goed dat  ik op voorhand een reservatie gemaakt had. Het was er bijzonder basic en de douche spoot enkel koud water maar ik had een dak boven mijn hoofd. Voor het eerst in drie nachten sliep ik terug alleen in een kamer en dit stukje privacy deed me wel goed. Ik zou ook als een steen in slaap vallen.

Voor het slapen gaan en na het avondeten, in de plaatselijke Pizzeria gerund door Chinezen (moet wel zeggen dat de Pizza bijzonder lekker was) botste ik onverwacht -vermits deze plaats gesloten was na 18u- op twee kaartende mannen in het oratorium. De naam van het spel ontsnapt me, maar het wordt ook bij ons gespeeld. En de kaarten zelf waren van carta mundi uit de parel van de Kempen : Turnhout.
Titio en Aldo, de twee kaarters, waren zo vriendelijk om een slaapmutsje aan aan te bieden onder de vorm van een limoncello. En met gaarnte nam ik het drankje aan, genoot ik van de interactie tussen deze twee gepensioneerde dikke boezemvrienden, en maakte ik me vervolgens op voor een goede nacht van rust.

Op dag 62 werd een 4-tal gepermitteerde kms afgelegd per boot. Ook Sigeric de Serieuze zou de Po hebben overgestoken per boot, dus alle andere pelgrims na hem dus ook. Veerman van dienst was een zekere Stefano die ik een dag voordien informeerde over mijn komst en die me voor een goede 10 euro naar de andere kant van de Po bracht. 
Hiermee liet ik de regio Lombardije achter me en zette ik voet aan wal in de regio Emilia Romagna, in de provincie Piacenza.

Stefano zorgde niet alleen voor de veerdienst, hij hield ook de statistieken over de veerdienst bij sedert 1998 en zo leerde ik dat op 12 september 1998 de Nederlander Henk Kroon de eerste was om gebruik te maken van zijn diensten. Tussen haakjes : in die periode was er nog geen enkele bewegwijzering.

Andere interessante weetjes : 
Totaal aantal overgezette pilgrims in 
2008 : 263
2009 : 338
2010 : 317
2011 : 350
2012 : 533
2013 : ik schreef me in als 389 ste in 2013

Percentage dat het ganse traject doet in een keer is niet groter dan 5%. Met andere woorden tussen de 20 a 30 mensen per jaar. En ik ben er daar eentje van. Dit besef gaf me een kortstondige opstoot van fierheid.
Kortstondig omdat ik me meteen ook realiseerde dat ik nog een goede 700km moest afleggen. En niettegenstaande ik inmiddels er 1350 had afgelegd, veranderde dit niets aan het feit dat het nog een heel end was.


1 opmerking:

  1. Hallo Geert,
    We kennen al fritchinezen , gewone chinezen , en nu pizzachinezen ......!!!!!
    Bedenk volgende spreuk ;" Non ut edam vivo, sed ut vivam edo ".
    Groeten,
    A&W.

    BeantwoordenVerwijderen