Dag 65 : Fiorenzuola - Fidenza

Dag 65 Fiorenzuola - Fidenza

Dag 65 was eindelijk de allerlaatste dag in de Povlakte. 

Tien dagen lang stapte ik in deze immense vlakte. Ik leerde er meer over de rijstcultuur,  werd er verrast door kleine pareltjes van kunststeden als Pavia en Piacenza met als uitsmijter Certosa de Pavia, werd er gecharmeerd door de vriendelijkheid en behulpzaamheid van een steeds groter wordende groep van gepensioneerden die er alles aandeed om de bewegwijzering en de ontvangst in de vele ostello's/oratorio's zo optimaal te maken voor de stapper, en ontmoette er een aantal bijzondere mensen zoals Renato, Gaby er Bernard.

Als geweldige afsluiter van deze periode werd ik op de koop toe uitgenodigd, eerst voor een koffie, daarna voor een pastaluncke.

Gastheer van dienst was ene Massimo die in de stilte van de velden rond Fidenza een gezellig boerderijke huurde. Massimo was leraar geschiedenis, Italiaans en politieke wetenschappen in een middenschool. De volgende dag zouden de lessen voor hem starten en op het moment dat ik zijn thuis voorbij stapte legde hij de laatste hand aan zijn voorbereiding van de eerste schooldag. Het moment om een eenzame pelgrim uit te nodigen moet hij gedacht hebben en zo geschiedde. 

Massimo was een bijzonder rustige, vooral luisterende man. Ik schat dat hij rond de 50 was, vader van een zoon die aan het studeren was aan de universiteit, en levenspartner in een latrelatie met Claudia. 

Hij droeg een retro trainingsvestje van de jaren 70 met de naam van Cruyf erop. Op het tafeltje spotte ik een een mousepat met de afbeelding van Nijntje, (Miffy in Italie) met een molen op de achtergrond en tulpen op het voorplan.. Een cadeau van zijn Claudia omdat hij zoveel van Nederland hield.  En vooral dan van de Texel-eilanden. 

Met het schaamrood op zijn lippen gaf hij toe dat hij alleen maar door Belgie gepasseerd was op weg naar onze noorderburen.

Meer dan 2 uur lunchten we samen en praatten we in een combinatie van Frans en Italiaans over de Italiaanse politiek, de politieke situatie in ons land (was redelijk op de hoogte), de maffia en de producten die maffia-vrij zijn in de free-trade winkels, het voetbal en Inter waar hij grote fan van was, en vogels want samen met behulp van een meertalig ornitologisch naslagwerk probeerden we te achterhalen welke vogel mij in het Noorden van Frankrijk vergezeld had. 

De beschrijving van de veldleeuwerik kwam het dichts bij mijn waarnemingen en bevestigde meteen de eerdere suggesties van Dirk V en onze papa. 

Wat een toffe kerel. Met een stevige knuffel namen we afscheid  en beloofden we elkaar op te zoeken indien we in de toekomst in elkaar's buurt zouden zijn. 

In Fidenza die avond ontdekte ik ook de plaats waar Pizzahut zijn inspiratie vandaan haalde voor zijn deeppanpizza. Niet alleen genoot ik er van een overheerlijk copieus stuk Pizza en een lekkere frisse pint maar ook van de muziek van Radio Capital die op den Tv te zien was. 

Bij deze de playlist van de avond : 

The blues brothers , Prince : She wore a rasberry baret,  Stephanie Mills rondhuppelend in het bos :  I never knew love like this before,  Michael Jackson : off the wall,  Patrick Juvet :  I love America,  Abba :  Dancing  Queen,  Daryl Hall and Johan Oates : I can go for that,  kinky Duran Dura : Planet Earth....

I do admit : I love disco and funk ...