vrijdag 13 september 2013

Dag 59 : Mortara - Gropello Cairoli

Dag 59 : Mortara - Gropello Cairoli

De Via Francigena in de Po-regio is echt wel bekend bij de bevolking. De ene uit dit door de pelgrim ' buona caminata ' toe te roepen, de andere door vanuit zijn auto vriendelijk de hand op te steken of lichtjes te toeteren. Er zijn ook andere, iets extremere vormen van begroeting : een goede twee uren na Mortara, werden we verwelkomd door Romeo op een fiets in de kleuren van de Italiaanse vlag en met verschillende rood-witte Francigena stickers erop gekleefd.
Romeo zorgde voor de wegbewijzering in de buurt van zijn gemeente en tevens verwelkomde hij iedere plegrim in hoogst eigen persoon bij het binnenstappen van de gemeente om iedere arrivant te begeleiden naar een lokaal waar men de dorst kon lessen met lekker gekoelde drankjes. Om vervolgens de pelgrim terug uitgeleide te doen en hem op het juiste pad te brengen. 

Ergens in Zwitserland was ik een Engels koppel tegen het lijf gelopen dat me gewaarschuwd had voor de gevaren van de Po-Vlakte waarmee ze bedoelde Roemeense prostituees, hun pooiers en dieven. Deze info hadden ze ontvangen van twee Engelsen die eerder de Francigena hadden gedaan.  Een affiche ter info van de pelgrim in het lokaal van Romeo leek dit te bevestigen. Het betrof echter de recente melding van een enkel geval van een diefstal van een I-Phone. 

Ik weet niet waar die Engelsen het grote gevaar zijn tegengekomen maar zeker niet op de Via. De enige prostituee die ik tegen kwam was een goede 3 km voor het einde van dag 59 en veel interesse in een bezweette (bezwete) pelgrim met baard had ze niet bepaald. 
Dat er gevogeld werd in de struiken was wel een feit zoals bleek uit de vele zilverkleurige durex verpakkingen en de lege plastic tempo pakjes die op de grond her en der aan het begin van enkele landwegen die uitgaven op een strada statale terug te vinden waren. 
Maar het vogelen moet bij zonsondergang gebeuren want het was er bijzonder stil...

In Gropello sliep ik op de zolder van een parochiehuis dat was ingericht als basic flat voor de pelgrim. 
Ik trof Bernard, Mario en Gaby in het enige albergo/hotel dat het dorp telde voor het avondmaal. Zij hadden hun tent immers opgeslagen in het hotel met de formule van half pension.
In het hotel werd ik op een overdreven, ongemakkelijke manier verwelkomd door het zwarte schaap van de familie -zo zou later blijken- nadat de man mij herkend had als de pelgrim die hem eerder die dag bij mijn aankomst in Groppelo vriendelijk begroet had. Men zou er aan denken om niet langer met een normale  Buongiorno de mensen te begroeten. Man, man,...

Zijn oudste broer die de zaak van zijn ouders had overgenomen stond als kok in de keuken. Het moet gezegd, we aten er lekker maar wat volgde na het eten toen onze al even merkwaardige Canadees foto's begon te nemen van de hele familie en hierdoor den oudste van achter de potten en pannen haalde, was een monoloog van diezelfde oudste die Cicero zou benijden,  tegen de Italiaanse politieke klasse, over de uitzichtloze economische situatie van het land, de bende ambtenaren -waar zijn vrouw deel van uitmaakte- die geen klop deden, de zelfgenoegzaamheid van de jeugd die geen ambitie heeft etc......
Zelf had hij nagelaten om te investeren in zijn zaak en dat was ook te zien aan het aantal gasten, maar wijselijk hield ik mijn bek.
Het was duidelijk dat zijn tikker over de 160 ging, zijn bloeddruk expontentieel steeg, en zijn attitude naar vrouw en vooral het zwarte schaap van de familie beneden alle peil was. Deze laatste liep er dan ook beteuterd en gelaten bij. Het was duidelijk dat hij gebukt ging onder de tirannie van zijn broer. 
Misschein was het hierdoor dat het zwarte schaap jegens andere mensen overcompenseerde in zijn gedrag, in zijn begroeting....

De dag die in majeur startte met de immer blije Romeo en zijn zorg voor de pelgrim, eindigide in mineur met een nietsontziende en verbitterde kok en zijn geteisterde familie. Een beetje overdreven misschien, maar toch...
De komende dagen zou ik me nog de vraag stellen waarom den oudste zo hard deed tegen zijn naasten.. Mogelijks was hij zelf het slachtoffer van een vaderfiguur die hem kleineerde of...misschien gingen de zaken  gewoon slecht en stonden er Chinezen op de stoep om de zaak over te nemen. Wie weet... 
 





1 opmerking:

  1. Hallo Geert , weer sterke verhalen maar ik hou niet af met het latijn !!! " bedenk volgende spreuken ; Alius aliud dicit " en " Moniti meliora sequamur ".
    Groeten,
    A&W

    BeantwoordenVerwijderen