Dag 43 : Lausanne - Vevey

Dag 43 : Lausanne - Vevey

Dag 43 viel op een zondag, de laatste zondag van Augustus. Voor de tweede keer in mijn leven  ( de eerste keer was in 1986) mis ik Zussen Kermis. Zussen is een van de drie gehuchten (van ZicheN-Zussen-Bolder) te Zuiden van Riemst, heimat van de voorzitter van het Vlaamse Parlement. Het Zuid-Limburgse Zussen heeft een kermistraditie om u tegen te zeggen, al generaties lang. De mensen vieren er nog  4 dagen feest, van zondag tot en met woensdag. Ze nemen er zelfs conge voor. Waar gebeurt dat nog ? Een boekje kan ik volpennen met  kermisverhalen over Zussen , waar gebeurd en van horen zeggen.. Ik beperk me tot een aspect van de kermis : de woensdag van de kermis. Op deze dag wordt de kermis begraven met het vuurwerk - zo zei onze Mazussen zaliger-. Nu, in een dorp van 900 inwoners verwacht men zich niet dadelijk aan een vuurwerk, laat staan aan 2 vuurwerken. Dit heeft dan ook alles te maken met het feit dat het dorp ook twee muziekharmonieen telt. Aan de ene kant heb je de Fritsen, met rode pluim op hun blauwe hoed/pet :  de vrijzinnigen van het dorp; aan de andere kant heb je de Dorissen, met gele pluim op hun blauwe hoed/pet : de christelijken van het dorp. Aan moederszijde behoorde/behoort onze familie tot deze laatste clan. 

In het verleden, beste lezer, toen er nog vrijzinnigen en christelijken waren ( nu zijn het alleen nog vrijzinnigen??) gebeurde het wel vaak dat door de politieke rivaliteit de instrumenten gebruikt werden om elkaar's ' kop in te houwen'. In Zussen zijn ze ook meegegaan met de tijd en dus is het allemaal een beetje beschaafder geworden. Niettemin, twee vuurwerken. Het ene georganiseerd door de Dorissen in een weide die toebehoort aan een boer die lid is van de Koninklijke vreugd in deugd. Het andere georganiseerd door de Fritsen - die met hun rode pluimkes -  in een weide die toebehoort aan een boer die lid is van de Koninklijke Broederband. Haast tegelijkertijd worden de fuses de lucht ingeschoten. Wat een folklore !

Ik had de berichten van mijn neven van al het lekkers dat ze achter de kiezen geslagen hebben vandaag via facebook echt niet nodig om deze familie-traditie hard te missen. In gedachten was ik heel vaak in Zuid Limburg. 

Als beloning voor al dat gemis mocht ik de ganse dag stappen langs de oevers van het meer Leman en de wijnbouwterrassen van Lavaux, door Unesco op de Werelderfgoed lijst geplaatst in 2007.

Niettegstaande de onheilspellende regendruppels bij het verlaten van Lausanne, waren de weersvoorspellingen bovendien aan de verkeerde kant en mocht ik genieten van aangename en zachte temperaturen waarbij de zon zich af en toe liet verdringen door de wolken. Ideaal stapweer.

Ik had het gevoel in de perfecte wereld van Marklin ( HET merk van miniatuurtreintjes) te stappen. Treintjes reden haast geruisloos af en aan : langs de oevers van het meer, op en af de bergen. De setting was alsof in scene gebracht : kraaknette dorpjes, druivenranken op de centimeter na op dezelfde hoogte afgeknipt in perfecte harmonie met slingerende weggetjes die tussen de wijngaaden laveerden, allemaal blijde wandelende mensen, een koppel dat elkaar het jawoord gaf in de prachtige tuinen van een chique hotel aan het meer ( te zien en te horen vanuit de hoogte van de terrassen), zeilboten op perfecte koers, een vliegacrobaat die weliswaar de rust even verstoorde maar dan wel gratis en voor niets hallucinante vliegbewegingen uit zijn knuppel kunstelde,....en dan speelde dat rechterscheenbeen weer voor spelbreker.

Vanaf km 22/23 was het weer heel regelmatig rusten en me zorgen maken op wat zou komen de volgende dagen.

In Vevey, waar de hoofdkantoren van Nestle gelegen zijn, vond ik mijn intrek in een jeugdherberg waar ik voor een keertje de kamer voor mezelf had. Alvorens nog onder de dons te duiken, had ik zin in lekker eten wat ik vond in een restaurant waar telkens als DE schotel van Zwitserland besteld werd ( kaasfondue)  het Zwitserse volkslied luid gespeeld werd, de dienster met de prachtige rode vlag en het witte kruis in de aanhef aanzette naar de tafel van bestelling, gevolgd door de eigenaar met het pannetje kaas in de hand en een  helm van het Zwitsers leger op zijn hoofd. De kerel was knotsgek. 

Gezien mijn betrekkelijke late aankomst in Vevey was het office du toursime reeds gesloten en had ik geen stempeltje kunnen versieren. 

Na het betalen van de rekening vroeg ik aan de Zwitserse patriot of hij geen stempeltje in mijn credentiale wou zetten. Nadat  hij me aan het begin van de avond modene Jesus had genoemd, gezien baard, bidhouding en dit achter de Ipad denkend hoe ik mijn dag zou formuleren, vroeg hij me argwanend waarvoor dit stempeltje diende.

De uitleg gaf recht op een extra pintje en het overheerlijke dessert van het huis ter waarde van 15 Zwitserse Franken.

Neven Peter en Bart, gij met uw smskes en facebook berichtjes van aspergeroemsoep en zalm in cocktailsaus, dat dessertje was niet te versmaden. 

Op die manier rondde ik mijn dag 43 af, lekker culinair met Mazussen zaliger in mijn achterhoofd, de beste kokkin van Zussen en omstreken.