Dag 22 : Ambonnay - Chalon en Champagne
Dag 23 : Rustdag in Chalon
Wie mijn reisplan volgt zal ongetwijfeld hebben opgemerkt dat bepaalde bestemmingen afwijken van het geplande. Vaak heeft dit te maken met het vinden van een juiste slaapplaats en dus op dag 22 was Ambonnay de eindbestemming in plaats van Trepail.
Ook na de tweede rustdag in Chalon zal het plan enigszins worden aangepast omdat ik zomaar eventjes 34 km vergeten in te plannen ben.
Het reisplan werd dus als volgt aangepast :
Dag 26 : Braux le Petit - Dolancourt (35k ipv 15k)
Dag 27 : Dolancourt - Clairvaux (25k ipv 14,5k)
Dag 28 wordt ingekort met 4 km door het nemen van een alternatieve weg naar Mormant
Dag 30 : Langres - Gremant (25k ipv 39,5k)
Dag 31 : Gremant - Dampierre sur Salon (31k ipv 17k)
Mijn linkervoet ondervond last vam de afgesleten hiel van mijn voor de rest nochtans perfect zittende wandelschoenen. Quasi elke drie kilometer was het nodig dat ik stopte om te rusten, de schoenen uit te zwieren en mijn voet een beetje te masseren.
De rustdag kwam geen dag te vroeg en bovendien waren mijn ouders bij de Berghut - speciaalzaak voor outdoor gerief- gepasseerd in Hamme om een nieuw identiek paar aan te schaffen.
Aan de kathedraal hadden mijn ouders post gevat. Het weerzien was bijzonder warm, hartelijk en best wel emotioneel.
Onze papa had bokes klaar gemaakt van zelf gebakken brood met ertussen gebakken ei en spek. En smaken dat dit deed.
Ik heb ouders van het beste soort.
Langsgaan bij mijn ouders is ontvangen worden als een koning. ( voor de republikeinenen onder ons : als een president). Ik ben zeker dat iedere pelgrim die zou passeren in de Haagstraat te Zonhoven een dak boven zijn hoofd heeft om te slapen, kan aanschuiven aan een rijkelijk gevulde tafel en meer dan 1 geinteresseerd luisterend oor heeft naar zijn verhalen. De gastvrijheid van mijn ouders is immers bijzonder groot.
Bovendien zijn mijn ouders gelukkige en positieve mensen. Kankeren en klagen zijn niet aan hen besteed. Hun geluk zit in het genieten van de eenvoudige dingen, zoals hun zoon 4 boterhammen met spek en ei zien opslokken. Om die reden alleen al was de rit naar Chalon het hun waard.
Ik ,en ik mag vermoeden mijn broer Patrick ook, prijs me bovendien gelukkig met het feit dat het ouders zijn die zich nooit opdringen, zelden zich mengen in onze huishoudens en hun ideeen over hoe we de zaken aanpakken eerder voor zichzelf houden. Maar klaarstaan, wanneer het nodig is : als de eersten en ongedwongen.
Beste lezer, Ik kom dus uit een bijzonder warm nest, waar alles bespreekbaar is, waar goed gelachen wordt en waar we bijzonder respectvol met elkaar omgaan.
Papa, mama, fijn dat jullie in Chalon waren. You're the best !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten