Dag 79 San Gimignano - Abbadia di Isola
Het was de vastste en langste slaap sedert het begin. En dit deed zich ook gevoelen. Ik had er enorm veel zin in en de adembenemende landschappen bij het verlaten van San Gimignano, badend in het vroege zonlicht en ochtendnevel, maakte me goed gezind.
De tocht liep langs kleine paden die echter door de regen van de dag ervoor herschapen waren in ware klei-ski-pistes, zeker op de plaatsen waar ik passeerde via de steile hellingen van de wijngaarden. Maar ook dat kon de pret niet bederven. Het was puur genot van alles wat zich die dag aandiende.
Halfweg kwam ik bovendien Bernard terug tegen die zichtbaar aan het ploeteren was in de moeilijk begaanbare en zware klei paden. Hij was dan ook zo blij als een kind en kon zijn emotie moeilijk de baas. We omarmden elkaar, gaven elkaar vier dikke bezen en nadat hij zijn krop had doorgeslikt, stapten we samen de resterende helft naar Abbadia di Isola.
In Abbadia di Isola verbleven we in het ontvangsthuis van het broederschap Sint Jacobus van Compostella. Onze gastheer, Mario, stelde zich volledig ten dienste van de passerende pelgrim wat zich niet alleen uitte in het leveren van 'water en brood' maar ook door het ritueel van het wassen van de voeten van de pelgrim in ere te houden. In Wisques bij Frere Yves was me dit ritueel ook te beurt gevallen ware het niet dat men het wassen van de voeten vervangen had door het wassen van de handen.
Mario noemde ons echter geen pelgrims want in Italie gaat een pelgrim door het leven alszijnde iemand die reis boekt met de "pulman" naar Lourdes, Fatima, Assissi, Rome,... Hij noemde ons daarentegen clochards wat volgens mij ook niet meteen de lading dekt. Maar goed.
In het ontvangsthuis ontmoette ik ook Rosanna en Mario. Dit Italiaanse koppel dat een goed mondje vol Frans sprak zorgde voor een bijzonder lekkere avondmaal.
In gezelschap van Bernard, onze gastheer Mario en het Italiaanse bracht ik een fijne avond door die qua warmte en vriendschap de tegenpool was van de avond ervoor. En zo eindigde dag 79 zoals hij bogonnen was : in majeur.
Hallo Geert,
BeantwoordenVerwijderenWat eens goed uitslapen kan doen !!!!! Bedenk volgende spreuken; " Beatus, qui prodest, quibus potest " en " Nescis quid vesper vehat" en " Donec eris felix multos numerabis amicos ".
Groeten,
A&W.