Dag 4 : Wissant - Guines

 Deze morgen heb ik de buren uit Arnhem niet meer gezien -stiekem wel nog een fotootje van de auto genomen- maar bij het passeren van hun tent weerklonk er nog een laatste groet :" vaarwel buurman, het ga je goed".


Wat een manier om een eerste dagtocht van meer dan 20 km te starten.   De man aan de receptie van de gemeentelijke camping 'la source' was bovendien ook in een goede bui bij de afrekening : un pelerin et une tente, ca fait 4,5 euro. En na de gebruikelijke stempel in mijn pelgrimspaspoort, werd me tevens het allerbeste toegewenst. Het gonste van de activiteit op het Marktplein in Wissant door het wekelijkse marktgebeuren. Een visser was zelfs met zijn sloep tot op het marktplein geraakt en was er zijn netten aan het ledigen. Hoe vers kan vis zijn? 

Maar niet bepaald praktisch om mee te nemen in je rugzak. De lokale Spar rekende me 9,5 euro aan voor een blik tonijn, 2 tomaten, 1 komkommer, 2 appelsienen, en een Frans broodje. Pure schande maar geen andere keuze, de rest van de dag zou ik immers geen andere winkel tegenkomen. Bij het verlaten van Wissant meteen al een dilemma : ofwel gids volgen die de GR 128 aangeeft ofwel de bewegwijzering die er zeer recent geplaatst werd en die de Francigena via de GR145 aangeeft. Ik vertrouw op de nieuwe bewegwijzering. Uiteindelijk  bleek deze weg iets langer te zijn, maar daarentegen steeds langs kleine bos- en veldwegen. Een goede keuze dus !  Ik wandel echt op mijn gemak. Ik heb trouwens de ganse dag, en in functie van de toevalligheden onderweg : een uitzicht, een boom of struik die schaduw biedt, een voet die begint op te spelen - na 20 km begint dit een beetje-, een droge keel, maak ik een stop, eet een kleintje, drink een beetje, zorg voor mijn apostelpaarden, doe wat strethoefeningetjes,... De stops zijn niet altijd even goed gekozen zoals deze middag voor de 'lunch'. Mijn maag begon te grommen, het was dus tijd om het blik tonijn soldaat te maken. Op dat moment bevond ik me naast de autoweg en het leek niet dat er de eerste kms een leuk plekje zou opdagen. Dus dan maar de eerste struik met voldoende schaduw. De tonijn was lekker, het tomaatje en de komkommer zorgden voor de nodige vitaminen. Het heeft gesmaakt maar het zou ongetwijfeld veel gezelliger zijn geweest had ik ongeveer 1 km verder gestapt. Een uitgestrekt bos lag immers op mijn pad. Anderzijds had die struik voor de laatste schaduw in meer dan een uur gezorgd. En mijn maag begon nu eenmaal te grommen... Vandaag 3 fietsers en 2 lopers tegengekomen en voor de rest geen levende ziel. Ik schat een goede 22 km gestapt te hebben vandaag. Noordoostwaarts, terug een beetje naar de Belgische grens en landinwaarts. Vanaf morgen geen zichten meer van de zee. Vandaag, vermits ik op een hoogplateau aan het stappen was, waren de vergezichten van Calais nog talrijk. Vanaf morgen alleen maar oostwaarts parallel met de Belgische grens tot in Reims. Mijn eindbestemming van de dag is Guines en de camping hier blijkt echt wel top te zijn. Er is  zelfs een zwembad, onnodig te zeggen dat de plons in het frisse water zalig was. Pure Luxe!