Why I am undertaking this journey to Rome by foot.

(translation in English to follow)

Beste Vrienden,

Na 20 jaar professionele loopbaan is het tijd om even een break in te lassen. In Juli van dit jaar neem ik dan ook 4 maanden verlof zonder wedde. Lang heb ik niet moeten nadenken om te weten hoe ik deze maanden zou willen invullen.

Nog voor de pakkende  reeks “weg naar Compostela” van “man bijt hond”, speelde ik al met de gedachte om een lange wandeltocht te maken. Eerst had ik gehoopt om dit te doen samen met een jongere in kader van een ontheemdingstocht georganiseerd door Oikoten die sinds 1982 wandeltochten met jongeren uit gesloten instellingen organiseerden met als doelstelling de integratie in de maatschappij naderhand beter te laten verlopen. In 2005 startte Oikoten met een experiment om vrijwilligers in te schakelen in de herstelbemiddeling & als begeleider van jongeren  op een ontheemdingstochten naar Compostela. In 2009 stelde ik me kandidaat om als begeleider van een jongere de tocht naar Compostela te doen. Ik haalde de laatste selectieronde, echter de mensen van Oikoten waren uiteindelijk van oordeel dat het nog te vroeg was om deze tocht als begeleider te maken. Het selectieteam vreesde enerzijds dat ik tijdens de tocht het moeilijk zou krijgen om de zin van een dergelijke tocht te verzoenen met het gemis aan mijn dochter Emma. Anderzijds stelde men zich terecht vragen bij mijn gebrek aan ervaring met de leeftijd & het specifieke karakter van de doelgroep. 

In 2009 & 2010 stapte ik een paar keer mee om wat ervaring op te doen. Vooral de 3daagse tocht met Jonathan & Laurent maakte bijzonder veel indruk op me. Samen trotseerden we de Gran San Bernardo en stapten we vanuit Zwitserland de Aosta vallei binnen. Deze ervaring versterkte alléén maar mijn voornemen om ooit een dag zelf een dergelijke tocht te ondernemen.

Door de crisismaatregelen die de regering nam in 2012 werd de subsidiekraan richting Oikoten - grotendeels dichtgedraaid. Inmiddels zijn de organisaties BAS! & Oikoten gefusioneerd in ALBA vzw, actief in het brede werkveld van de jeugdzorg. ( www.alba.be ) en het aantal ontheemdingstocht is sterk verminderd.  De kans om als begeleider mee te stappen was op die manier bijzonder klein geworden.

Het idee begon dan te rijpen om te stappen voor een ander doel met maatschappelijke impact.

En bien voilà, in Juli vertrek ik vanuit Calais om ongeveer 100 dagen later en 2000 km verder in Rome aan te komen. De weg die ik zal volgen is de Via Francigena. Reeds in de middeleeuwen was de via Francigena de voornaamste pelgrimsroute vanuit het Noorden naar Rome. De route werd voor het eerst beschreven in het jaar 725 nChr. Aan het einde van de 10^e eeuw maakte  de aartsbisschop van Canterburry  Sigeric de Serieuze (the Serious) de eerste aantekeningen van de route & haltes die hij op zijn terugweg vanuit Rome maakte. Het is dit schema dat door de meeste pelgrimmers wordt gevolgd. Het is dit schema van ongeveer 90 wandeldagen dat ik ook zal volgen.

Wie me goed kent weet dat ik eerder een analfabeet  ben op het vlak van sociale media & dat het schrijverstalent me ook niet meteen gegeven is. Toch hoop ik via een weblog zoveel mogelijk mensen te bereiken in de aanloop & voorbereiding van deze tocht alsook tijdens de tocht zelf.

Met als ultieme doelstelling zoveel mogelijk fondsen te verzamelen voor een nog te bepalen maatschappelijk project. 

Via deze weg wil ik dan ook een oproep doen aan al mijn vrienden, vrienden van vrienden, collega’s, kennissen, buren, familie om voor het einde van de maand januari via deze weblog een maatschappelijk project dat jullie nauw aan het hart ligt voor te stellen.

Via de Weblog wens ik dan ook een voting op te zetten zodoende we met zijn allen een keuze maken voor het project waarvoor ik ga stappen.