Dear All,



Two other projects were mailed to me, so I'm posting them here before making a final selection this coming weekend.

Project 4 comes from a good colleague from bPost. It's called Baladharshan or Children of India. This project was founded by people of the company Verhaert, well known in the aerospace industry, eleven years ago when they were in India to launch a Belgian satelite, The Proba 1. The village people really didn't have any amenities at all. Since then there's running water, sanitation, their huts have been rebuilt into decent housing. The next step now is establishing an educational system. Plans are being made to build a school where English will be taught to the kids in the area. The land has already been acquired. And now it's time for building this school.

Project 5 comes from Miet & Griet, who are the leading ladies of the not-for-profit organization Uilenspel in Ghent, Belgium. This organization helps children of lower social class families in Sint Amandsberg & Ghent to further improve their skills and competences at school. This initiative originates in the simple observation that poor & immigrant children don't perform as well as other kids at school.
Volunteers of this organization help these children & their parents to decrease the gap between the cultures of home & school. Once a week they visit the children at home and assist the kids in doing their homework, to involve the parents more in school activities, to increase the general motivation of both kids and parents as to school-related issues.
The organization also aims at enhancing solidarity among the people of these communities.
Uilenspel is making plans for the future in order to reach as many kids as possible & to furhter develop their volunteering organization.
More info www.uilenspel.be

I'll post soon what project or projects we (hopefully) will support and I will (certainly) walk for. The itinerary will also follow soon !

Yours truly

Geert

The English translation of the Introduction "why I'm undertaking this journey to Rome on foot"

Dear friends, readers,

After a non-stop professional career of 20 years, I feel the time is right to insert a small break. So in July of this year, I am taking leave without pay and going on a sabbatical. It didn’t take me long to figure out how I would want to spend this “free” time.

Even before the Belgian TV-series “man bijt hond” highlighted the pilgrimage to Compostella (Spain), I had been thinking of undertaking a long journey on foot. Initially, I had hoped to be able to do this through Oikoten, a non-profit organization which organizes walking journeys with troubled teens who have spent most of their lives in closed youth-facilities and/or foster homes. The journey is intended to facilitate their reintegration into society. In 2005, Oikoten started an experiment that involved volunteers functioning as counselors and guides accompanying the kids on their trip to Compostella. And although I made it to the final selection rounds, the organizers thought the time was not yet ripe for me to undertake such a journey. They feared that as a father of a young daughter, it would be too difficult for me emotionally to balance missing my daughter while providing guidance to a troubled teen. And indeed, I lacked experience with this age group and the specific needs of this particular group of youths.

However, in 2009 and 2010, I joined some walkers in order to gain some experience. Especially the 3-day walk with Jonathan and Laurent left a big impression on me. Together we conquered the Gran San Bernardo through the Alps and then strode into the Aosta valley in Italy from Switzerland. This incredible experience only reinforced my intentions to one day undertake a similar journey myself.

Because of the new regulations imposed by our government due to budget restrictions, subsidies for Oikoten were cut in 2012. In the meantime, Oikoten and BAS! (another non-profit involved in youth projects) fused together into ALBA vzw (www.alba.be). Sadly, the number of journeys they now undertake is greatly reduced and as a result the chance to join them as guide have become nearly impossible.

So, the idea came to mind to walk my own journey for another goal with societal impact. And here goes! In July 2013, I am leaving from Calais (France) to arrive – approximately 100 days later and 2000 km down the road – in Rome (Italy). I will follow the Via Francigena, which already in the Middle Ages, was one of the most important pilgrimage routes from the North to Rome. The route was first described in 725 CE. And at the end of the 10th c., the Archbishop of Canterbury, Sigeric the Serious, made notes during his own pilgrimage back from Rome. It is his itinerary that is still followed by most pilgrims today on their way to Rome. And it is this itinerary that I too will follow.

Those who know me well, are aware of the fact that I tend to run a little bit behind the times in terms of using social media and that I am also not blessed with the talents of great writers. Still, through this blog, I hope to reach a large group of interested people in the months to come during my preparation time for this trip and then, ultimately, during the trip itself. The ultimate goal is to raise a decent amount of money for a yet-to-be determined good cause. I am thus sending a call out to all of my friends, friends of friends, acquaintances, neighbors, and family to send in a suggestion of a project that is close to your heart by the end of the month via this blog. Via the blog I will then organize a voting so that everyone involved can have a say in the project for which I will be walking. 

Projecten 2 & 3 zijn inmiddels gepost

Dag vrienden,



Vandaag mocht ik twee nieuwe projecten in mijn spreekwoordelijke bus terugvinden.

Eddy Smeulders, huidig collega bij den ijzeren weg ijvert voor begeleide honden voor minder valide mensen. Een project dat hem nauw aan het hart ligt. Alvast bedankt Eddy.


En Alise Meers-Kellens, grootmoeder van mijn petekind Charlie & moeder van de AFS Meers clan uit Bilzen doet een voorstel voor een ambulance in Ethiopië.
Dit prachtige land in de Hoorn van Afrika is een soort van tweede verblijfplaats voor de Meers Familie waar zij in de streek van Lalibella verschillende projecten proberen op te zetten.
Haar dochter An Meers, mama van drie schattige kids die half Ethiopisch zijn, verblijft en werkt bovendien momenteel in Ethiopië voor Artsen zonder Grenzen.
Ook gij bedankt Alise !

Dag 2 en inmiddels 3 projecten.

Fantastisch.

Het eerste project werd gepost door iemand van bPost

Dag Iedereen,



Jef Van Mechelen, vroegere collega bij bPost heeft geen 24u na mijn oproep alvast een eerste project voorgesteld.

Shangrila Home vzw : www.shangrilahome.org

Neem al gerust een kijkje via de link hierboven.

Groetjes,

Geert

Why I am undertaking this journey to Rome by foot.

(translation in English to follow)

Beste Vrienden,

Na 20 jaar professionele loopbaan is het tijd om even een break in te lassen. In Juli van dit jaar neem ik dan ook 4 maanden verlof zonder wedde. Lang heb ik niet moeten nadenken om te weten hoe ik deze maanden zou willen invullen.

Nog voor de pakkende  reeks “weg naar Compostela” van “man bijt hond”, speelde ik al met de gedachte om een lange wandeltocht te maken. Eerst had ik gehoopt om dit te doen samen met een jongere in kader van een ontheemdingstocht georganiseerd door Oikoten die sinds 1982 wandeltochten met jongeren uit gesloten instellingen organiseerden met als doelstelling de integratie in de maatschappij naderhand beter te laten verlopen. In 2005 startte Oikoten met een experiment om vrijwilligers in te schakelen in de herstelbemiddeling & als begeleider van jongeren  op een ontheemdingstochten naar Compostela. In 2009 stelde ik me kandidaat om als begeleider van een jongere de tocht naar Compostela te doen. Ik haalde de laatste selectieronde, echter de mensen van Oikoten waren uiteindelijk van oordeel dat het nog te vroeg was om deze tocht als begeleider te maken. Het selectieteam vreesde enerzijds dat ik tijdens de tocht het moeilijk zou krijgen om de zin van een dergelijke tocht te verzoenen met het gemis aan mijn dochter Emma. Anderzijds stelde men zich terecht vragen bij mijn gebrek aan ervaring met de leeftijd & het specifieke karakter van de doelgroep. 

In 2009 & 2010 stapte ik een paar keer mee om wat ervaring op te doen. Vooral de 3daagse tocht met Jonathan & Laurent maakte bijzonder veel indruk op me. Samen trotseerden we de Gran San Bernardo en stapten we vanuit Zwitserland de Aosta vallei binnen. Deze ervaring versterkte alléén maar mijn voornemen om ooit een dag zelf een dergelijke tocht te ondernemen.

Door de crisismaatregelen die de regering nam in 2012 werd de subsidiekraan richting Oikoten - grotendeels dichtgedraaid. Inmiddels zijn de organisaties BAS! & Oikoten gefusioneerd in ALBA vzw, actief in het brede werkveld van de jeugdzorg. ( www.alba.be ) en het aantal ontheemdingstocht is sterk verminderd.  De kans om als begeleider mee te stappen was op die manier bijzonder klein geworden.

Het idee begon dan te rijpen om te stappen voor een ander doel met maatschappelijke impact.

En bien voilà, in Juli vertrek ik vanuit Calais om ongeveer 100 dagen later en 2000 km verder in Rome aan te komen. De weg die ik zal volgen is de Via Francigena. Reeds in de middeleeuwen was de via Francigena de voornaamste pelgrimsroute vanuit het Noorden naar Rome. De route werd voor het eerst beschreven in het jaar 725 nChr. Aan het einde van de 10^e eeuw maakte  de aartsbisschop van Canterburry  Sigeric de Serieuze (the Serious) de eerste aantekeningen van de route & haltes die hij op zijn terugweg vanuit Rome maakte. Het is dit schema dat door de meeste pelgrimmers wordt gevolgd. Het is dit schema van ongeveer 90 wandeldagen dat ik ook zal volgen.

Wie me goed kent weet dat ik eerder een analfabeet  ben op het vlak van sociale media & dat het schrijverstalent me ook niet meteen gegeven is. Toch hoop ik via een weblog zoveel mogelijk mensen te bereiken in de aanloop & voorbereiding van deze tocht alsook tijdens de tocht zelf.

Met als ultieme doelstelling zoveel mogelijk fondsen te verzamelen voor een nog te bepalen maatschappelijk project. 

Via deze weg wil ik dan ook een oproep doen aan al mijn vrienden, vrienden van vrienden, collega’s, kennissen, buren, familie om voor het einde van de maand januari via deze weblog een maatschappelijk project dat jullie nauw aan het hart ligt voor te stellen.

Via de Weblog wens ik dan ook een voting op te zetten zodoende we met zijn allen een keuze maken voor het project waarvoor ik ga stappen.